Dinmez tabi bu gözyaşlarım!

Bir dinmedi su gözyaşlarım.. Bir bitemedi! Insan kendini bile anlamıyorsa ,baskaları nasıl anlasın ki zaten degil mi? Eğer sen huzuruna,canına,en sevdiğine bile belli edemiyor,hissettiremiyorsan sevdiğini,özlediğini !! Ne anlamı kalıyor ki bu duyguların ,sendeki büyüklüğünün ,canını nasıl yaktığının .. Dinmez tabi bu gözyaşlarım,dinmez! Sen akillanmadan,kendine gelmeden dinmez .. Ama neden anlamaz ki seven insan ,nasıl hissetmez ? Benim icin paramparça, benim icim cok yanıyor , benim icim cigliklarla her gun uykuya dalıyor! Bu acıların icinde tek ilaç onun sevgisiyken yaralarıma, ayakta durabilmemin tek sebebiyken O .. Nasıl anlamaz ,göremez bunu seven insan! Ben şaşırdım ,onu bunu kendimi her seyi !! Incecik bir ip üstünde yürüyorum ve dengesizlik benim göbek adım! Geceleri benimle dalga geçer gibi ,acılarımı isitip isitip yerlestiriyor icime! Dinmez tabi bu gözyaşlarım ,dinmez !! Sevdiğime kendimi tamamen açmadan, icimdeki sevginin hepsini ona gostermeden, yüzünü asmak yerine hep guldurmeden, sinirini ve öfkesini o tatlı tebessümüne teslim etmeden ,dinmez bu gözyaşlarım !! 

Kaybolmak anı..

Bazen kayboluyorum kendi icimde .. Mutluluğu arıyorum ,huzuru arıyorum .. Buluyorumda ama anında mahvediyorum butun güzellikleri! Neden ? Neden bu sorunun cevabını veremiyorum kendime ? Neden canımı ,her seyimi uzup bende kahroluyorum sonra .. O kadar ifadesizim ki suan! Ne desen bos kızım diyorum .. Ne desen boş. Onun kafasında da benim kafamda da aşamadığımız seyler var sanki .. Birbirimizi kırmak icin kullandığımız. Sanki canımızı yakinca gecmis siliniyormuş gibi yavaş yavaş .. Ya da bana oyle geliyor ve rahat batıyor bana ona ! Canım acıyor benim! Boyle taa en derinden ,butun hücrelerim de hissediyorum bu acıyı . Kanım yakarak dolaşıyor sanki damarlarımda .. Çünkü sen bugun bana oyle bir baktın ki! Oyle değersiz oyle anlamsız hissettim ki senin yanında kendimi! Yavaş yavaş yanıyor icim ,yok olmakta! Ben küçük bir kızım hala aslında! Elimden tutsa bana yol gösterse istiyorum birisi! Bu sen ol istiyorum ,elimi tut ve bırakma istiyorum ! Bazen oyle icimde hissediyorum ki sensizliği ,sensiz kalmanın ağırlığını .. Ben bu yükü tasiyamam! Taşınmaz ki ,olmaz ! Aklım ruhum bedenim ,izin vermez ki buna . Yok olurum ! Dua ediyorum bol bol .. Elimden başka bir şey gelmiyor çünkü ,kelimeler cok bos ,çaresizim ! Ve bu çaresizlik düşürüyor omuzlarımı! Sadece sarılsan bana ve kapansa konu ..

Kim tutacak elimden ..

Inanmak ister insan .. Bir seylere tutunup,yoluna oyle devam etmek ! Karşındaki sevdiğinse eğer ,inanmamak elde olur mu hic ?! Yıksa da yalanlar hayalleri, yerle bir etse de gururu .. Elde olur mu inanmamak.. Tek bir tatlı soz çıkar ağızdan , yamar bütün yaraları ,çektirir sineye bütün acıları! Kandırmak mi bu kendini ya da küçücük bir umuda bel bağlamak mi?! Ya gecmis takipteyse seni .. Ya yaşanırsa her sey kat kat aciyla tekrar ? Ya değişmemişse hic bir sey ve sen kendi hayallerinin icinde boğuluyorsan tekrar .. Kendi kendini atmisken bu çıkmaz girdaba ,kim tutup elinden çıkarabilir ki seni ordan.. Yalansa yine her sey,kendi sonunu hazırlamak değilde ne peki seninki? Sevmek yetiyor mu her seye? Inanmaya ,güvenmeye .. Bilinmezlikler diz boyu ,mutluluk buruk ,kırgınlıklar aciyla es dost ,gözyaşları artık tükenmekte.. Kapatıp gözlerini ,tikayip kulaklarını , gitmek mi gerek peki? Acı benliğine yerleşmiş zaten, ondan kaçış yok hic bir zaman.. Madem oyle ya tek yoldaşın acın olsun alma yanına kimseleri ,ya da yürü bile bile ateşe .. Ya yanarsın ya da çıkarsın icinden siyriklarla.. Denemeden bilebilir mi insan .. Bilmeden nasıl hissettiğini ,yargılayıp kesin hüküm vermek ne kadar kolaydır 3. kişilere .. Denemeden bilir onlar ,acini eline tutustururlar.. Dışardan bakıp gormek kolaydır da,icinde ki yangınları kim görebilir ?! Gormekte marifet değilde .. Sonecek mi o yangınlar bir gün .. 

Dayanamıyorum..

Daha kac gece hüzün misafirim olacak .. Kac gözyaşı islatacak yanaklarımı! Kac haykırışda senin adın kulaklarımı çınlatacak.. Kac duaya ihtiyac duyacak bu acım bitmek icin! Unutmak icin kac kisinin canını yakacak bu yaralı kalp? Kaybolup giden zamanı ne dolduracak ,ne geri getirecek!! Sen gittin,mutluluğum sevgimi de alıp gitti benden .. Geriye Delik deşik olmus br kalp bıraktı ,dört yani acıdan boşluklarla dolu vücudumda.. Yüreğimden gittin ,aklımdan da git artık! Dayanamıyorum ..

Var mı cesaretin?

Bazı anlar vardır,kaybolursun düşüncelerin icinde!Dolup taşımıştır her yanın yaşanmışlıklarla..Ama elini tutup ,çekip alamazsın birini icinden!Bir boşluğun icinde,napacağını bilemez halde kalırsın öylece ..Nedir Dogru olan?Ya yanlışsa yapılanlar?Kim verecek bunların cevabını?Her sey bittikten sonra acım mı,mutluluğum mu belirleyecek her seyi?İstiyorum ki,gel yanıma..Koyayım basımı omzuna! Huzuru çekeyim icime,o anda asılı kalsın zaman.Ne oncesi ne sonrası..Duvarda asılı duran bir tablo gibi,bize baktıkca mutluluğun tarifini yapsınlar!Ama bırakıp gitmek yok!Kal yanımda..Simdi söyle,var mı cesaretin benimle aşka?

Ne bu ?!!

Ne bu vazgeçilmez olan? Hangi zayıflık seni yoldan çıkaran ya da hangi gurur yoluna çıkan ? Ne bu sürekli aklına sızmayı başaran dusunce topluluğu? Ne bu hatırlanmamasi gereken yaşananlar?  Dününe bakmadan ,bugünden bir haber yarına adım atmaya yok mu cesaretin? Unutmak,çıkarmak hafızadan ,hislerin  eline kalmışken ,bunu basaramamaktan mı yana korkun? Acılar toplanmisken avuçlarında,var mı hala icinde ona ait yerler ?Kızarmaz mı yüzün aynada bakarken  onun yokluğunda ki sana? Tukenmislik dolasirken damarlarinda,adini anmamak uzer mı seni yoksa ? Cevapsiz sorular listemde sorular hep cevapsiz kalacak.. Sevgi firarda,arkasına bakmadan uzaklasirken benden,kendime kaldım yine yağmurlu gecelerimde!

Son Elveda ..

Bir çok kez veda ettim belki .. Bir çok kez bu son dedim! Bitti artık ,bir daha adını bile anmayacağım .. Kalbime dokunmayacak sevgin .. Aklıma gelmeyecek anıların! Sıcaklığını özlemeyecek tenim.. Cinlamayacak kulaklarımda sesin.. Bir çok kez olmayacak dedim! Ama hep yenik düştüm sevgine.. Nasıl bir sevgiyse bu,öyle bir işlemiş ki icime .. Damarlarımda atan kan ,aldığım nefes gibi mecburiyeti olmuş kalbimin! Onsuz atmayacak sanki ,onun yerini almayacak hiç bir şey .. Ne kadar kaçmaya çalışsam da ,daha çok sevgine kacmisim meger.. Yazılan her şey sen olmuşsun,hissedilen her his sana ait sanki .. Senle olmuyordu ,sensiz hiç olmuyormuş .. Tekrar tekrar yenik düştüm sevdana! Kapanmış bütün kapılarım,anahtarını bir sana vermişim! Sense coktan kaybetmissin her şeyi.. Ne senle ne sensiz .. Ama artik bu ,sana son vedam  sevgili .. Senin sesini dinlerken veda ediyorum sana .. İcim buruk,icim kırık .. Bir çok duyguyu terkedip ,yalnızlığı takiyorum yine koluma .. Adını anmayacağım artık! Yasaklıyorum sana dair ne varsa kendime! Nolur gelme artık hayallerime.. Akan her damla gozyasimla cik git icimden! Yoklugunda beni bana bırak.. Hoscakal sevgili!

Hani..

Hani gulerdi gözlerin,icimi yansıtır gibi derinden!

Tutardı ya ellerimden huzurun hani,yüreğime acardı mutluluğum !

Bir tebessüm konardı hani yanağıma ,aklımdan geçtiği an ismin.

Siirler ,şarkılar seni söylerdi hep hani ,uzakta olsanda hep yanımdaymışsın gibi!

Gelecegim çift kisilikti ya hani,hayaller umutlar hep bir ikinciye ait gibi ..

Yastığımda senin kokunla dalardım hani uykuya,rüyalarımda benle buluşacaksın sanki ..

Toplamıştım ya hani bütün anlamları,tek bir hece bana ömür boyu yetecek gibi!

Hic gitmeyeceksin sanıp sevmiştim ya hani,artık sevmek nedir bilmiyorum gibi ..

Çift kişilik çıktığım yolda,tek basına kalmış gibi,buz tutmuş artık kalbim sanki !!

Zaman gecer ,sende gecer gidersin. Hani unuturum adını belki ..

Sessizce hoscakal der gibi ,islaniyor yanaklarım sanki .. Acıdan mı ki?

Koca bir boşluk ..

Yalnızlığın dibine vurur ya bazen insan..Dipsiz bir kuyunun icinde ,aralardn da olsa sızan bir gun ışığını bekler hani bazen.Küçücük bir umuda sarılmış çaresizliğyle!Sahteliklere kanmaktan yorgun düşen yuregi ağır gelmeye baslar hani.Acilari taşımak oyle kolay degil artk!Yokluk,hiçlik,bir kaybolus.Gözyaşları geceye eşlik etmek icin can atar ya hani,sen gülmeye bu kadar hevesliykn!Mutluluk peki kimin pesindn giderkn kaybetti kendini?Çıkmaz sokaklara kurulmuş bir hayata mahkum edilmiskn,bulabilir mı ki yolunu?Söylenen bir cok soz,gitmesi gereken adrese varmadan yitirirken anlamını,kimde bulmalı gercegi?Bencilliğe kök salmış bütün duygulari,icinde barndıranlara mı olmalı Yüzümdeki bu tebessüm.Amacsiz ve haksz!Kızgınlık nafile desem,anlarlar mı?Peki kendine olan kızgnlığı atlatmak niye zor.Katlanarak büyüyen bir çığ bu üstüme gelen!Ne kadar kaçmak istesem de,oldugum yerde çakıldığm!!Mutlu sondan bı haber,mutsuz sonda yokuş aşağı bir yoldayim..Kırgınlklara bağlanmış bir kayakta hızımı aldım,gidiyorum!

Kendime bu kızgınlığım ..

Ne cok gözyaşıma şahit oldu camimdaki gökyüzüm,ay ışığım,yıldızlarım.. Ne cok acımı paylaştı benimle.. İcimi delip gecen her acı asla iyilesmeyecek izler bıraktı ruhumda! Hala zaman zaman ayisigimla odama yansıyan anılar,iceri acılarla sızıyor ve cok yanıyor canım.. Aklım almiyor bazi seyleri! Sorularla bogusmaya basliyorum.. Kizginlik var icimde ,hayal kirikligi ,umutsuzluk sevmeye dair,terkedilmis bir güven hissi .. Bomboş bazi duygular bende! Her gecen gun buyuyor boşluklarım!Ve sen! Her seyden bihaber beni suçluyorsun belki bir yerlerde .. Kim bilir belki aklına bile gelmiyorum! Acılarımı ,gözyaşlarımı , sensizliğin ,sevgisizliğin içimdeki izlerini asla bilmeyeceksin! Her aklıma gelişinde icimi nasil bir ateş sardığını , her nefes alışımda nasil alevlendigini,beni nasil havasiz bırakıp bir kule çevirdiğini hic bilmeyecek ,hissetmeyeceksin.. Mutlu musun peki ? Arkanda bir enkaz bırakmış oldugunu bilsen ,umrunda olur muydu acaba ? Bir kere olsun yuzyuze konusup, gözlerimin icine bakıp bana gercekleri anlatmaya cesaretin olur mu ki ? Ya da yalanların coktan hazır mı ?Sahteligini bile bile guzel seyler söylesen ben inansam .. O an mutlu olsam! Ya da gercekleri senden direk duyup yüzleşsem acimla .. Hüznümü bile boynu bükük bırakıp gittin ya .. Artik söylenecek sözlerim
Hep tek kisilik,acının gölgesinde solmaya yüz tutacak .. Yalnizligim ,uzuntumle percinlenip en yakın arkadasim olacak .. Hayat iste deyip, yarınlara bakmaya çalışırken ,yüzüme sahte de olsa bir tebessüm konduracagim.. Ve rol yapma sırası bende artik!

Hüzün ay isigiyla odama yansıyor bu gece ..

Ay ışığı odamda yine.. Karanlığa düşen anılarım,gozyaslarıma karışmış parıldırıyor yanaklarımda.. İcimde ki hüzün cok farklı ,cok can yakıcı bu gece ... Geçmişimde sahneler canlanıyor gözümde .. Bir zamanlar tebessümüm olan düşünceler simdi nasilda kalbimde bir acıya dönüşüp,yanaklarımı islatabilir?! Hatra düşen yasanmisliklar nasil ilk günki gibi capcanli olabilir peki? Gülümsemek yine emanet .. Gizlimde kalan en guzel anilarla saklımda! Söylenen onca soz yine gökyüzünde ,parlayan her br Yıldız'ın eteğine takılmış ,karanlığa saklayip kötülüğünü,parildiyor sahte yüzüyle .. Ama bir son bekleyen bizi .. Kalbime kadar uzansa da aydınlığı ,karanlığa gömülmeye zorunlu bir gecmis elimde ki! Selamlar olsun tüm anılarıma !

Ne zaman son bulacak ..

Tarifsiz bir acının eşiğinden dönüyorum her gece .. Kalbime dokunuyor önce.. Yavaş yavaş dolanıyor tenimde,değdigi her yeri yakarak .. En son gözyaşlarıma degip,acısını katlayarak karışıyor sonsuzluğa! Özgürlük mü bu yoksa bir kaybolus mu sonsuzlukta bilmiyorum .. Aklım sorularla bogusuyor ,mantığım çaresiz kalıyor ! Sığdıramıyorum bu acıyı hic bir yere.. Yaslayip basimi omzuna,huzurunla kaldırıp Koyamiyorum bir rafa! Senimi kaybettim,bulamıyorum ..Ozledim desem,sensiz nefes almaktan nefret ediyorum desem.. Gelir misin ?

Duygulara saklanan butun sorular hasret cevaplara ..

Korkmak mı bu? Yoksa bile bile istememek mi? Neden izin verir insan tek bir kisi yüzünden her seyin mahvolmasina? İnancı,sevgiyi,güveni tek bir kisiye adayip,onunla sonsuza karışmasına nasil mani olamaz ? Nedir ki yüreğimizi esir tutan sevgiye karsı? Güvenimizi boşluklara hapseden olaylar kimin eseridir? Bir gidenin ardından neden güzellikleri de yollarız hep,acı çekmek pahasına her hatra geldiğinde? Yeni başlangıçları , kapanışlara yitirmek neyin bedeli peki? Cok isteyip de yasayamamak neyin cezası ?! Daha mi tedbirli olmalı artik açmadan kalbin kapısını bir bilinmeyene?! Yorgun düşmüş madem yüreğin ,birak karsında ki uğraşsın zincirlerini kırmak icin,soruların cevaplarını da getirerek yaninda! Yorgunluk kalp ağrısından,cevap bulana dek butun bu sorulara ..

Cevabı var mı butun bu soruların ?

Garip bir his bazen tenimde dolaşan.. Bir melodide,bir sözcükte ,bir bakışta gizlenen butun anılar .. Acısıyla tatlısıyla hatırlatırken kendini bana,icimde olusan o duygu var ya hani ! Hani su once yanaklarıma bir tebessüm olarak yerleşip,gozlerimde hüzne dönüşüp sonra , icimi boşluklara teslim eden o duygu .. Hep saklımda mı kalacak anılar ? Hep bir gizlimde kendini bana hatırlatmak icin bekleyecek mi? Ne zaman bir son bulacak butun bunlar ? Yerini bir başkasıyla dolduranca,boşluklarım da bir anlam kazanacak mı ? Dalıp dalıp gittiğim o sessiz gecelerde ,geleceğe bir bakış atabilecek miyim gecmisten sıyrılarak? Kalbimde ki o Manasız acıyı bir gülüşle sonsuzluğa gömebilecek miyim peki? Anlamıyorum bazen .. Madem gidecektin ,niye en özelime dokunmaya ,hayatıma dahil olmaya geldin ki? İstiyorum ki ,anılarda duygularda mazi de saklı kalsın .. Hatırlatmasın zamansız kendini bana ,yok olsun! Güvenmek istiyorum zamana! Yeni bir güne merhaba der gibi,bugünüme acmak istiyorum gözlerimi ,adlandırılmamış butun guzel duygularla .. İcinde burukluk barındırmayın butun gülüşlere yer vermek istiyorum hayatımda , huzurla karıştırıp biraz, serbest bırakmak içimden ! İnanmak zor olmasa keske ..

Uykusuz gece-2

Yastığımla harp halindeyiz yine bu gece .. Ben düşüncelerimi durdurma cabasindayim ,yastığımsa beni. Yorgun düştüm dönüp durmaktan,goz kapaklarım direniyor bana karsı ama aklım hic soz dinlemiyor . Bir üzgün ,bir mutlu . İcimde dolaşan hisler ,akla gelen her bir aniyla yön değiştiriyor .. Ne hissediyorsun suan sorusuna cevap veremeyecek kadar buyuk bir karmaşanın içindeyim. Ve tek belirgin düşüncemin bas kahramanı yine O.. İzlediğim gökyüzünü ,keşkeler ,bazenler ,amalar süslüyor bu gece . Her biri kalbime bir seyler fisildiyor ve vücudum buna tepki göstermek istercesine canımı yakıyor. Guzel duyguların nabzını yoklamayali ne kadar uzun zaman olmus boyle . İzini kaybettirip kaçan bir alacaklı gibi ,bulunamaz olmus mutluluğa giden yollarim.ne bir uğrayanım var ne bir soranım mutluluk hatlarında . Ama artik bunlara bir son verip uykuya dalmak icin gözlerime emir vermeliyim.. Bu sefer gun doğumunu izlemek istemiyorum yine.. Hele de duygularımda bile bu kadar tek başımayken..